Karate no shugyo wa issho de aru*
Blijf op de hoogte en volg Anne
27 Oktober 2012 | Tsjechische Republiek, Praag
En daarom heb ik het karate weer opgepakt in Praag. Na er eventjes 3 jaartjes tussenuit te zijn geweest, haast ik me weer twee keer in de week naar de dojo om een uurtje te trainen. En eigenlijk voelt dat best goed!
Ik train bij vereniging Kamiwaza (www.kamiwaza.cz), dat een van de grootste Shotokan verenigingen van Praag en omstreken is. Ze hebben zo'n 300 leden, wat eigenlijk voornamelijk jeugdleden zijn. De vereniging is namelijk nog vrij jong (5 jaar), en hoewel er veel jeugdinstroom is, valt dat bij de volwassenen wel mee. Toch is er een aardig groepje, met weliswaar alle niveaus door elkaar, waar ik heerlijk mee kan trainen.
De bandkleur is hier een beetje anders dan ik gewend ben. Oranje band bestaat net, evenals blauw. Ik herinner me een keer dat we naar een wedstrijd gingen, waar we mensen met een paarse band zagen lopen. En dat we iemand voor de gek hielden door te beweren dat een paarse band verplicht was voor die competitie! (hihi, dat was grappig. Wie was dat?!) Nu weet ik waarom ze een paarse band om hadden, ze hadden namelijk vast hetzelfde systeem als hier in Tsjechië: wit - geel - groen - paars - paars - bruin - bruin - bruin - zwart. Jammer, oranje is een mooie kleur...
De training komt aardig overeen met hoe ik gewend ben bij Funakoshi, alhoewel de trainer nu Tsjechisch praat en ik dus niet weet of er over Ajax gepraat wordt of niet ;). Warming-up zoals ik die kende, dan wat kihon oefeningen, wat oefeningen in paren, kata's, en nog wat krachtoefeningetjes. Zelfs de piepschuim buizen komen hier terug in de training! Het niveau verschilt dus per bandkleur, maar over het algemeen stellen ze aardig dezelfde eisen aan 'een goede uitvoer' (kime, laag staan, etc.).
Ik was wel even vergeten dat als je een beetje goed wilt afweren, je de eerste paar trainingen thuis komt met blauwe armen. En dat je niet meteen op volle kracht al je kata's kunt lopen zonder dat je daar heel erg moe van wordt. Ik was niet vergeten dat als je gaat koprollen op een houten vloer, dat nog wel eens pijn kan doen aan je rug. Maar ik denk de trainer wel, haha. Maar ondanks dat, en het feit dat het toch wel een stukje reizen is vanaf mijn kamertje, ga ik voorlopig zeker blijven trainen! =D
Naast karate doe ik trouwens ook aan spinning bij de universiteit. Supergrappig, met een aantal studenten dat geen Engels spreekt en een trainer die slechts beperkt Engels spreekt en daarom mij probeert Tsjechisch te leren. De helft van de tijd geen idee waar 'ie het over heeft, wat het erg lachwekkend maakt. Daarom schakelt 'ie maar over op Tsjechische muziek, dan krijg ik de taal toch onbewust mee. En ik lever in ruil Nederlandse muziek, zodat zij ook een beetje van het Nederlands kunnen proeven! :D Dus als iemand nog goede Nederlandstalige muziek weet om op te spinnen, breng me op de hoogte!
Liefs,
Anne
*Je hebt je hele leven nodig om karate te leren; er is geen einde.
-
27 Oktober 2012 - 10:53
Maaike:
Gangbanstyle -
27 Oktober 2012 - 11:52
Anne Leijsen:
Oke, we hadden nog geen gangbangstyle warming-up :p Ik zal het proberen te introduceren, haha. -
27 Oktober 2012 - 11:52
Anne Leijsen:
Oke, we hadden nog geen gangbangstyle warming-up :p Ik zal het proberen te introduceren, haha. -
30 November 2012 - 16:47
Maaike:
Wanneer krijg ik weer de een nieuw verhaal
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley